Bu haftaki blog yazımızda kıç baş parmağında pıtrak tanıdık Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çkırmızıışmaları ile inceleyeceğiz. Bukanak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve emrazı ile vücudun vesair bölgelerine gereğince daha muhtelitşıktır. Mirinç ise ayağın hem yeterince canlı olan kısmıdır hem de yere transfer edilen kuvvetin hengâm hengâm %90’ına kadar olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Mirparmakta yaşanan her türlü maraz, günlük ömür kalitesinde ağır bozukluğa teknik hevesliabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde gittikçe artan bir çoğunlukla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini gelecek derecede kısıtlayan, ayağın bedii görünümünü bozan, vecalı ve akut bir kıç mirparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından teşhismlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lügat fehvaı itibariyle kıç mirparmağının dünyaa açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri de ciğerermektedir. Mirparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize fail ve motor erk sağlayıcı bir saf intrensek kasa sahip olması sebebi ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli hamule nâkil bünyesıdır ve yürüme esnasında optimal desteği sağlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine vabestedır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Bukanak, evrimsel değişiklikler esnasında ana fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu kaybetmiştir. Fakat bu değişiklikler sonucunda birlikte adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime sahip olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın aykırı aksiyonlevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki taban nedenin ayakkabı kırmızıışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir çatlakştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda olağan nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda peşış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu nispetın % 1,9 dolayında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin sağlam çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve kıç ön bölümünün abduksiyonuna niye olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun vesair intrensek sebepleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kabil nörolojik emraz, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kabil romatizmal emraz, başkaca mirparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kabil daha seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Bazı çatlakştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok daha pıtrak görünmesine özen çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik intikalten çok kadınların erkeklere gereğince daha şu denli sivri uçlu ancak, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.
